Η Κατίνα Παξινού γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1900, στον Πειραιά. Έγινε θρύλος, πληρώνοντας πάντα ανάλογο τίμημα…
Στις 13 Μαΐου του 1941, η Κατίνα Παξινού βρίσκεται στην Νέα Υόρκη. Ερμηνεύει στο θέατρο την «Έντα Γκάμπλερ» του Ίψεν, όταν την ανακαλύπτουν οι κινηματογραφικοί μάνατζερ. Γίνεται η θρυλική Πιλάρ στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου του Έρνεστ Χέμινγουεϊ «Για ποιόν χτυπά η Καμπάνα». Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, δεν έχει καμία είδηση από την οικογένειά της που έχει αφήσει πίσω στην Ελλάδα, δεν ξέρει τι συμβαίνει στην πατρίδα της. Αλλά η Κατίνα γνωρίζει καλά ότι ακόμη και στην άγρια εποχή ενός πολέμου, πρέπει να συνεχίσεις την πορεία σου προσηλωμένος στο στόχο σου. Ακόμη και όταν όλο το σύμπαν γύρω σου καταρρέει.
Όταν το 1943 η ταινία προβάλλεται στις αίθουσες, οι κριτικοί την αποθεώνουν. Καταφέρνει να κλέψει τις εντυπώσεις ακόμη και από τους συμπρωταγωνιστές της, Γκάρυ Κούπερ και Ίνγκριντ Μπέργκμαν. Αλλά οι στενοχώριες και οι δυσκολίες δεν σταματούν. Παθαίνει γενική περιτονίτιδα. Οι εφημερίδες της εποχής γράφουν ότι κινδυνεύει να πεθάνει. Όμως η τύχη είναι με το μέρος της, έτσι ξεπερνάει τον κίνδυνο. Τον Ιανουάριο του 1944 , πραγματοποιούνται οι πρώτες «Χρυσές Σφαίρες». Η Παξινού είναι η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού που κερδίζει το βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου. Δεν παραβρίσκεται στην Τελετή γιατί νοσηλεύεται ακόμη.
Μετά από λίγους μήνες, στις 2 Μαρτίου 1944, κερδίζει το Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για την Πιλάρ και μαζί το δικό της αστέρι στο Hall of fame. Όταν ανακοινώνουν το όνομά της δεν το ακούει. Η ίδια είχε πει σε μια συνέντευξη της: «Ο Γκάρι Κούπερ που καθόταν δίπλα μου άρχισε να με σπρώχνει. Εσύ είσαι!, εσύ είσαι! μου φώναζε. Πήγαινε στην σκηνή». Στο λόγο που εκφώνησε από το βήμα των Βραβείων είπε μεταξύ άλλων: «Επιτρέψτε μου να μοιραστώ τη μεγάλη τιμή που απονέμεται απόψε σε μένα με τους συναδέλφους μου, του Εθνικού Θεάτρου Αθηνών. Είτε έφυγαν, είτε βρίσκονται στη ζωή, μιας που η μοίρα με όρισε να τους αντιπροσωπεύω εδώ».
Σήμερα το Βραβείο Όσκαρ βρίσκεται στο Μουσείο Παξινού – Μινωτή, το οποίο στεγάζεται στο Μέγαρο Εϋνάρδου, στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου αριθμός 20, στην Αθήνα και ανήκει στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας. (Μ.Ι.Ε.Τ.).
Η Κατίνα Παξινού έφυγε από τη ζωή στις 22 Φεβρουάριου του 1973.