«Σινεμά με κάθε τρόπο», είναι το σύνθημα του 61ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου!
Με αφορμή το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες κάτω από δύσκολες συνθήκες στην Θεσσαλονίκη θυμόμαστε τους πρώτους νικητές.
Τότε που το σινεμά ήταν πραγματικό ελληνικό σινεμά και έκανε τον κόσμο μέσα στις σκοτεινές αίθουσες να ξεχειλίζει από αισιοδοξία και δημιουργικότατα σβήνοντας από τις μνήμες το σκοτάδι του πολέμου.
Ξεκίνησε το 1960 ως Εβδομάδα του Ελληνικού Κινηματογράφου στις 20-26 Σεπτεμβρίου στον κινηματογράφο Ολύμπιον. Το 1961 μετονομάστηκε σε Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου και το 1992, έγινε διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου με διευθυντή τον Μισέλ ∆ηµόπουλο.
Μια ομάδα από διανοουμένους της Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τον ακαδημαϊκό Παύλο Ζάννα είχαν το σχέδιο να οργανώσουν προβολές ταινιών σε κινηματογράφο και να διαλέξουν τους καλύτερους. O θρίαμβος ήταν πρωτοφανής από το ενδιαφέρον του κόσμου και έτσι καθιερώθηκε ο θεσμός.
Στην επιτροπή ήταν ο Στρατής Μυριβήλης, η Κατίνα Παξινού, ο Πέτρος Χάρης, η Ελένη Βλάχου, η Λένα Σαββίδη, ο Αχιλλέας Μαμάκης, ο Μάριος Πλωρίτης και ο Γιάννης Μόραλης
Η «Μανταλένα» του Ντίνου Δημόπουλου χάρισε στην Αλίκη Βουγιουκλάκη το πρώτο βραβείο γυναίκειου ρόλου.
Ο Δημήτρης Χορν κέρδισε το πρώτο βραβείο ανδρικού ρόλου για την ταινία «Μια του κλέφτη» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου.
Το Α’ φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου έκλεισε με μια επίσημη δεξίωση που έδωσε στην αίθουσα της στρατιωτικής λέσχης Θεσσαλονίκης η διεύθυνση της διεθνούς εκθέσεως.
Στην ίδια δεξίωση ανακοινωθήκαν και τα βραβεία.
Ο Νίκος Κούνδουρος (για το Δράκο),ο Αλέκος Σακελλάριος για (Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο) και ο Τάκης Κανελλόπουλος για τον (Μακεδονικός γάμο) ήταν οι σκηνοθέτες που πήραν βραβεία.
Ο Παντελής Ζερβός (β ανδρικού ρόλου για την ταινία Μανταλένα), η Ζωρζ Σαρρή (β γυναικείου ρόλου για το Έγκλημα στα παρασκήνια), ο Μάνος Χατζιδάκις (μουσική για την ταινία Το ποτάμι), ο Αριστείδης Καρύδης –Φουκς (φωτισμοί για το Έγκλημα στα παρασκήνια) και ο Γεώργιος Ρούσσος (για το σενάριο της Μανταλένας).
Γεγονός ήταν ότι η Ελλάδα της αθωότητας αναζητούσε τα αστέρια του, το glam, και μ' αυτόν τον τρόπο άρχισε να μαγεύεται και να ονειρεύεται.