Ο Θεοχάρης, ένας ηλικιωμένος και μοναχικός άντρας, καταφεύγει κάθε βράδυ στο νοσοκομείο για να περάσει τη νύχτα πάνω στους πάγκους και τις καρέκλες των εξωτερικών ιατρείων. Κάθε πρωί επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μοναδική του συντροφιά είναι η γάτα του και οι αναμνήσεις του.

Το 1963, η σουηδική ανθρωπιστική οργάνωση ΙΜ ιδρύει στη Βλάστη, ορεινό χωριό του νομού Κοζάνης, ένα πρότυπο κέντρο υφαντικής. Για είκοσι πέντε χρόνια αυτό το διαπολιτισμικό εγχείρημα θα στηρίξει τις γυναίκες της κοινότητας.

Ο Άσκαυλος, η αρχαία ελληνική γκάιντα, αναβιώνει στα χέρια μουσικών που κρατούν ζωντανή μια αρχαία παράδοση. Το όργανο βρίσκει αργά αλλά σίγουρα τον δρόμο του προς την πόλη, όπου οι σύγχρονοι μουσικοί το φέρνουν στη σύγχρονη μουσική σκηνή.

Στις 4 Αυγούστου 2020 στις 18:10 ακριβώς σημειώθηκε μία φονική έκρηξη στη Λιβανέζικη πρωτεύουσα. Πάνω από 200 αθώοι πολίτες σκοτώθηκαν είτε μες στα σπίτια τους είτε στα αυτοκίνητά τους. Μέσα σε όλο αυτό, η τραγωδία μιας μικρής κοινότητας Ελλήνων της Βηρυτού.

Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους με “στιγμές” από την ζωή του Χανιώτη Μανώλη Μαυράκη. Ο Μανώλης έχει ζήσει δεκαπέντε ζωές σε μία. Είναι 73 ετών και ποδηλάτης. Ζει παρέα με 16-17 γάτες, 1 σκύλο και ένα κοτσιφό.

H σχολή κινηματογράφου FAMU της Πράγας FAMU, το Τσεχικό Κέντρο Αθήνας και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων παρουσιάσουν μια σειρά από της καλύτερες ταινίες μικρού μήκους, που γυρίστηκαν από τους φοιτητές της FAMU τα τελευταία δέκα χρόνια με τίτλο “FAMU για παιδιά”.

Ο Nat Birchall είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της βρετανικής Jazz σκηνής. Ο Κώστας Βουλτσίδης είναι ο εμπνευστής του Duende Jazz Bar στη Λάρισα το 2009. Το ντοκιμαντέρ ανιχνεύει τις διαδρομές τους και επικεντρώνεται στη δημιουργία του δίσκου ορόσημου με τίτλο ‘Nat Birchall Quintet: Live In Larissa’, αλλά και στη βαθιά ανθρώπινη σχέση που

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε για το τι άνθρωπος είναι αυτός που βρίσκεται στο διπλανό διαμέρισμα. Ο ντελιβεράς έρχεται να μας το δείξει και να μας οδηγήσει παρέα με τις μπύρες του σε μία από τις δουλειές που συνήθως αναλαμβάνει.

Το ίχνος του χρόνου είναι μια ταινία για τον χρόνο, τη μνήμη, τη νοσταλγία. Μια ταινία για τη γοητεία της αρχαιολογίας και της ανασκαφής, μέσα από το post mortem πορτρέτο του αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη.

Τι θα γινόταν αν τα παιδιά έκλειναν για λίγο τα μάτια τους και άρχιζαν να ονειρεύονται το Ταξίδι…

Ο Τεό μένει δίπλα. Απολαμβάνει την απομόνωση. Επιλέγει να ζει στο δικό του, ξεχωριστό ρυθμό. Ονειρεύεται να βρει έναν ίδιο άνθρωπο.

Κομμάτια ζωής στο πρώην Αεροδρόμιο των Αθηνών, το Ελληνικό, λίγο πριν γίνει το καζίνο. Ένα ζευγάρι το βράδυ στο αυτοκίνητό τους, μία γιαγιά που καθαρίζει φασολάκια, δύο περαστικοί νεκροθάφτες και άλλοι άνθρωποι φαινομενικά ασύνδετοι. Μεταξύ τους ένα αγοράκι, που το αεροπλανάκι του κολλάει σε έναν πανύψηλο φοίνικα. Θα κάνει τα πάντα για να τον κατεβάσει.

Το 1986, κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Γιάννης, ένας συντηρητικός με δεξιές πεποιθήσεις άντρας και ο αδελφός του Αντώνης, με Κομμουνιστικές αρχές, ετοιμάζονται να δουν τον ιστορικό ποδοσφαιρικό αγώνα Σοβιετική Ένωση – Βέλγιο.

Δύο παιδιά με εντελώς διαφορετικό παρελθόν συναντιούνται και φτιάχνουν έναν υπέροχο κόσμο μαζί.

Kι ενώ όλα πήγαιναν καλά στη ζωή της, ξαφνικά κάτι συνέβη και φέρνει τα πάνω κάτω. Το τραύμα την αλλάζει και αφήνει ένα κενό. Ό,τι κι αν κάνει για να επουλώσει αυτό το τραύμα, είναι μάταιο. Τελικά η φύση δίνει τη λύση.

Η τοξική σχέση με τον πατέρα της αναγκάζει την Έντι Σέτζγουικ να βρει την αγάπη πολύ μακριά από την πατρίδα. Η Έντι συναντά τον Άντι Γουόρχολ και αρχίζει να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα.

Μετά από βομβαρδισμούς στον ήλιο, ο πλακόστρωτος τοίχος διαλύεται και τα πάντα γύρω σκοτεινιάζουν. Οι άνθρωποι βοηθούν ο ένας τον άλλο για να χτίσουν έναν νέο ήλιο για την πόλη τους. Η κατανόηση και η συνεργασία θα φέρουν πάλι το φως στην πόλη τους.

Ένα κορίτσι σερβίρει ψάρια σε ένα ρεστοράν μέχρι που τελειώνουν. Η ταινία περιέχει αποσπάσματα από το TedTalk του καπετάνιου Paul Watson, o οποίος είναι ιδρυτής και πρόεδρος του οργανισμού Sea Shepherd και μάχεται για την προστασία της θαλάσσιας ζωής.

Ο Ρόμπερτ «έχασε» τη γυναίκα του πριν από 50 χρόνια. Τώρα ζει μόνος, αλλά μία παρουσία τακτικά εμφανίζεται μπροστά του και του φωτίζει τις μέρες του…

Μικρής διάρκειας animation, εμπνευσμένο από το Ματωμένο Γάμο του Φ.Γ. Λόρκα. Πρόκειται για μια προσωπική ερμηνεία του νανουρίσματος που ακούγεται στο θεατρικό έργο, διερευνώντας την αισθητική του θρήνου.